Sunday, April 4, 2010

ေအပရယ္ အိပ္မက္ ၅ ရက္ေျမာက္တဲ့အခါ ..

အဲဒီေန႔ကို တစ္ေလာကလံုး ေကာင္းခ်ီးျပဳၾကပါ

ခ်ီးေျမႇာက္မႈ အသံေတြနဲ႔ ေကာင္းကင္တခြင္လံုး လင္းလက္သြားပါေစ

ေမတၱာဓာတ္ေတြနဲ႔ ျခယ္သထားတဲ့ အဲဒီ ၅ ရက္ေျမာက္ အခါဟာ

ဒီကမၻာ ေလာကတစ္ခုလံုးမွာ ျပက္ထင္ ေတာက္ပမႈ အ႐ွိဆံုး ျဖစ္ပါေစ

အဲဒီေန႔မ်ိဳးမွာ သူ႔ထံပါးကို ပူပင္ေသာကေတြ ျမဴတစ္မႈန္မွ် မခ်ဥ္းကပ္ရပါ

အဲဒါ သူ႔အၿပံဳးေတြ အေတာက္ပဆံုး ျဖစ္ေနရမယ့္ ေန႔ …

ဘုရားေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ေတြ တေပြ႕တပိုက္နဲ႔ ၾကည္ႏူးပီတိေတြ ျဖာဆင္းေနရမယ့္ေန႔

ေအးၿငိမ္းမႈေတြနဲ႔ သာသာယာယာ ေတးဆိုရမယ့္ေန႔ ျဖစ္တယ္

ဘလက္ဆင္း ေတးသံေတြ ေဝဆာေနတဲ့ အဲဒီ ၂၄ နာရီ မွာ

သူ႔ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးဟာ နတ္သမီး ေတာင္ပံ ခတ္သံေတြ ေဝဆာလို႔

ျဖဴျဖဴစင္စင္ ၿငိမ္းခ်မ္း ၾကည္လင္စြာနဲ႔ သူ႔ ထံပါး ခစားေနရမယ္

မိခင္တစ္ဦးနဲ႔ ဖခင္တစ္ဦးတို႔ ေမတၱာသက္သက္ ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္

အစြမ္းကုန္ ေဝဆာေနဖို႔ အမွတ္တရ အျဖစ္ဆံုး ဒီေန႔မွာ

အဲဒီ သစ္ပင္ေလး သူဟာ တစ္ေလာကလံုးရဲ႕ အ႐ွင္သခင္ ျဖစ္တယ္

အဲဒီေန႔ရဲ႕ အ႐ွင္သခင္ဟာ သူပဲ ျဖစ္လို႔

စၾကာဝဠာတစ္ခုလံုးရဲ႕ ႐ွိသမွ်ေသာ ေပ်ာ္႐ႊင္ဖြယ္ ပီတိနဲ႔ ပ်ိဳျမစ္ လန္းဆန္းမႈ အေပါင္းဟာ

သူ႔ ေျခရင္းထံ ယေန႔မွ ႏွစ္တစ္ရာတိုင္ေအာင္

အၿမဲ ဝပ္တြား ခေညာင္းေနပါေစသား။ ။

1 comment:

ဂျေဂျူဝိုင် said...

ေအာက္ဆံုးက ဆုေတာင္းေလး ျပည့္ပါေစဗ်ာ