ေနျပည္ေတာ္ကို အလည္ေရာက္ခဲ႔တ႔ဲ အားလပ္ရက္ စေန တနဂၤေႏြ ခရီးမွာ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေန႔ စေန႔ ေန႔မနက္မွာ ၂၀၀၈ ႏိုဝင္ဘာ ၁၉ က တစ္ေခါက္ ေရာက္ခဲ႔တဲ႔ တိရစၦာန္ဥယ်ာဥ္ကို ဒုတိယအႀကိမ္ အျဖစ္ သြားလည္ခဲ႔ပါတယ္။ တိရစၦာန္ ဥယ်ာဥ္အေၾကာင္းကေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕ အရင္ပို႔စ္တစ္ခု ျဖစ္တဲ့ ေနျပည္ေတာ္ တစ္ရက္တာခရီး မွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ေရးၿပီးၿပီမို႔ ဒီတစ္ခါ ထပ္ေရးခ်င္တာက ျပန္ကာနီး အပန္းေျဖေရာက္ရွိခဲ႔တဲ့ ေရပန္းဥယ်ာဥ္အေၾကာင္းပါ။
အဲဒီ ေရပန္းဥယ်ာဥ္က ေနျပည္ေတာ္ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ အနီးေလးမွာ ရွိၿပီး ေဘာဂသီရိကားဝင္းနဲ႔ဆို ဆိုင္ကယ္နဲ႔ မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ ေမာင္းရပါတယ္။ ဥယ်ာဥ္ဝင္ေၾကးက လူတစ္ေယာက္ ၂ဝဝ က်ပ္နဲ႔ ဆိုင္ကယ္ဝင္ေၾကး တစ္စီးကို ၁ဝဝ က်ပ္ပဲ ေပးရလို႔ အေတာ္ေလး သက္သာတဲ႔ ႏႈန္းထားလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
အတြင္းမွာက ေက်ာက္စီလမ္းေလးေတြ၊ စိမ္းလန္းတဲ႔ ျမက္ခင္းေတြ၊ ပန္းပြင့္ လန္းလန္းလတ္လတ္ေတြနဲ႔ တကယ္ စိတ္လက္ အပန္းေျပစရာ ေနရာေလးပါ။ ပိတ္ရက္မို႔လား မသိ၊ တဖြဲဖြဲ လာလိုက္တဲ႔ အပန္းေျဖ ျပည္သူေတြကလည္း မနည္းလွ။ အားလံုး ၿပံဳးေပ်ာ္ၾကည္ႏူးေနတာ ျမင္ရေတာ့ ကၽြန္မလည္း အလိုလို ေပ်ာ္လာတယ္။
ေရတံခြန္ကို ခ်စ္တဲ႔ ကၽြန္မတို႔လို ျပည္သူေတြ အတြက္ လွ်ပ္စစ္အားနဲ႔ ဖန္တီးေပးထားတဲ့ ေရတံခြန္ေလးကလည္း အထဲထိ ဝင္ႏိုင္တဲ႔ ဂူေပါက္လမ္း စုိထိုင္းထိုင္းေလးနဲ႔မို႔ ေအးစိမ္႔ ၾကည္ႏူးဖြယ္ ခံစားမႈ အသစ္တမ်ိဳး ရေစပါတယ္။ ေဒသခံေတြေရာ၊ အနယ္နယ္က ကၽြန္မတို႔လို အလည္လာသူေတြပါ စိတ္ေအးလက္ေအး အပန္းေျပေစေအာင္ လုပ္ေပးထားတဲ႔ ေရကန္ႀကီးကလည္း တေမွ်ာ္တေခၚနဲ႔ ။ ေရတံခြန္ အေသးစားေလးေတြၾကားမွာလည္း လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ေသးတယ္။
ေရကန္ထဲ ေရကစားရင္း ေမာလာရင္ တစ္ခုခု စားဖို႔ ေသာက္ဖို႔ အသင့္ရႏိုင္တဲ့ ဆိုင္ေလးေတြလည္း အဆင္သင့္ဆိုေတာ႔ အားလံုး အဆင္ကို ေျပလို႔ေပါ႔။ ေရကန္နားက ေက်ာက္စီလမ္းကေန ေရပန္းဥယ်ာဥ္ရဲ႕ အဓိက ေနရာ ျဖစ္တဲ႔ ေရပန္းရင္ျပင္ကို သြားဖို႔ ႀကိဳးတံတားေလးကို ျဖတ္ေလွ်ာက္ရပါတယ္။ ႀကိဳးတံတားေတြ ေလွ်ာက္ရတာ ေၾကာက္တတ္တဲ႔ ကၽြန္မေတာင္ အဲဒီ ႀကိဳးတံတားကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္ရႊင္ ျဖတ္ေလွ်ာက္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ျဖတ္ၿပီး ေရပန္းရင္ျပင္ကို ေရာက္ေတာ႔ ေရပန္းကကြက္ေတြ ၾကားမွာ ျမဴးျမဴးႂကြႂကြ သံစဥ္ေတြနဲ႔အတူ စိတ္ေတြ ေပါ႔ပါးသြားလိုက္တာ။
ၿပီးေတာ့ လိုက္ပို႔တဲ႔ ေနျပည္ေတာ္သား မိတ္ေဆြ ေျပာေျပာေနတဲ႔ ေရပန္း႐ုပ္႐ွင္ဆိုတာ ဘာမွန္းမသိေသးတဲ႔ ကၽြန္မအတြက္ ေရပန္းေတြ အားလံုး စုေပါင္းၿပီး Projector Screen ႀကီးလို ျဖစ္သြားတဲ့ အခ်ိန္ - အံ႔ဩမႈ လန္းဆန္းမႈေတြနဲ႔ ျမဴးႂကြတဲ႔ ေတးသီခ်င္းေတြကို ေရပန္းကားခ်ပ္ႀကီးေပၚမွာ ရင္သပ္႐ႈေမာ ၾကည့္႐ႈခဲ႔ရတယ္။ ေခတ္ေနာက္က်တယ္ပဲ ေျပာေျပာ ဒါမ်ိဳးက ဒါပထမဆံုး ေတြ႕ဖူးတာပါ။ ဒါေပမဲ႔ ေရာက္ျဖစ္ေအာင္ လိုက္ပို႔တဲ႔ မိတ္ေဆြကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း မေျပာရေသးဘူး။
ဘာပဲ ေျပာေျပာ အဲဒီ ေရပန္းဥယ်ာဥ္ရဲ႕ ဆန္းျပား ေခတ္မီ အပန္းေျပစရာ အေငြ႕အသက္နဲ႔ ကၽြန္မရဲ႕ ရန္ကုန္အျပန္ခရီးဟာ လန္းဆန္းခဲ႔ရတာ အမွန္ပါပဲ။ ေနျပည္ေတာ္ လမ္းမက်ယ္ေတြကို လြမ္းက်န္ခဲ႔ရတာပဲ ရွိပါတယ္။
