Friday, June 19, 2009

ကိုေလေပါႏွင္႔ တစ္ေန႔လယ္ခင္း

တစ္ေန႔လယ္ခင္းတြင္ ကၽြန္မ၏ဆရာလည္းျဖစ္၊ ေဘာ္ဒါလိုလည္းခင္ရေသာသူက ဇြတ္အတင္းေခၚ၍ ကိုေလေပါရွိရာ
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္သို႔ ကၽြန္မ မေရာက္ခ်င္ေရာက္ခ်င္ ေရာက္ခဲ႔သည္။ ကၽြန္မတို႔ထက္ အရင္ ႀကိဳေရာက္ေနေသာကိုေလေပါက
ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးေႏြရာသီဝတ္စံုျဖင္႔ ေအးေအးလူလူစာထိုင္ဖတ္ကာ ေလေပါဖို႔အတြက္ အားေမြးေနပံုရသည္။ ကၽြန္မတို႔ ေရာက္သည္ႏွင္႔ သူ၏ ေလေသနတ္ကို က်ည္ျဖည္႔သည္႔ အေနႏွင္႔ ကိုေလေပါက လက္ဖက္ရည္တစ္ငံုေသာက္ရင္း ကၽြန္မတို႔ကိုပါ (သူ႔ပရိသတ္အျဖစ္ရည္စူးသည္ထင္႔) သိကၽြမ္းဟန္ျပဳျပသည္။ ထို႔ေနာက္ ကၽြန္မေဘာ္ဒါေျပာဆိုလိုသည္႔ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို နားေထာင္လိုက္၊ စဥ္းစားဟန္ျပဳလိုက္ ႏွင္႔ ကိုေလေပါဇာတ္လမ္းနိဒါန္းပ်ိဳး၏။ ေနာက္ပိုင္း၌ ကိုေလေပါ တရစပ္ႀကဲခ်ေသာ ေလဗံုးမ်ားအၾကား ကၽြန္မေရွာင္လိုက္၊ ထိလိုက္ႏွင္႔ မြန္းလြဲေနကလည္း က်ဲက်ဲပူလ်က္။
တစ္ခုေတာ႔ရွိပါသည္။ ကိုေလေပါသည္ ခံယူခ်က္တိတိက်က် ဆုပ္ကိုင္ထားသူျဖစ္သည္။ သို႔ေၾကာင္႔ သူေလေပါျခင္းမွာလည္း အလကား ရခဲ႔တာမဟုတ္စေကာင္း ဟုေတြးျဖစ္သည္။ ေျပာင္းလဲေနေသာကမၻာႀကီး၏ စီးေၾကာင္းမ်ားထဲတြင္ လူတိုင္းေျပာင္းလဲေနျခင္းမွာ အျပစ္မဆိုသာ။ သို႔ေသာ္ေျပာင္းလဲတိုင္း ကိုယ္ပုိင္ခံယူခ်က္ ေတာ႔ ရွိရမည္။ ကိုယ္ပိုင္ခံယူခ်က္၊ ကိုယ္ပိုင္အေတြးအေခၚစသည္ျဖင္႔ ထိုစီးေၾကာင္းကို မိမိ၏ဘဝ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင္႔ သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ႏိုင္စြမ္းေတာ႔ရွိရမည္။ ထိုကဲ႔သို႔ေသာ ကမၻာႀကီး၌ ေရစုန္လိုက္ ေနသည္႔ အေတြးအေခၚမ်ားႏွင္႔ ေဖာင္းပြေနေသာ ေလပူေဖာင္းမ်ားေပါမ်ားလာသည္က မဆန္း။
ယခုကၽြန္မေရွ႕ရွိ ေလပူေဖာင္းကေတာ႔ တမ်ိဳးဆန္းေနသည္။သူ႔စကားတစ္ဝက္ေလာက္မွာ သူ႔အေတြးအေခၚကို ကၽြန္မေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္မိသည္။ ထိုကိုေလေပါသည္ အျခားေသာလူငယ္မ်ားႏွင္႔ လံုးဝမတူတာေတာ႔ေသခ်ာေနသည္။ သူ႔စကားလံုးမ်ားသည္ သူ႔ခံယူခ်က္ကိုအမွန္တကယ္ကိုယ္စားျပဳသည္ ျဖစ္ပါက သူသည္ မိုးခါးေရႀကိဳက္သူတစ္ဦးေတာ႔မဟုတ္ပါ။ ထို႔အျပင္ သူတပါးလက္ထဲမွ မိုးခါးေရကိုလည္း မေနႏိုင္ဘဲ ခါးေနပါသည္ဟုေဝဖန္ေပးခ်င္သူတစ္ဦး ျဖစ္ဟန္တူသည္။
ထို႔အျပင္ တရားမွ်တစြာလည္း ေလေပါတတ္သူျဖစ္သည္ဟု ကၽြန္မ တရားမွ်တစြာ ေတြးေပးလိုက္ပါသည္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွာေဖြဆဲျဖစ္သည္႔ မိမိကိုယ္ပိုင္ VALUE ကိုလည္း ကိုေလေပါသည္ ရွာေဖြေတြ႔ရွိထားပံုေပၚသည္။ သို႔ျဖစ္၍ သူသည္ လူေတာ္ လူ႕ဂြစာ ကိုေလေပါျဖစ္သည္ဟု ကၽြန္မက အၾကမ္းဖ်င္းပံုၾကမ္းထုတ္လိုက္သည္။
ထိုကဲ႔သို႔ ကိုေလေပါ၏ မုန္တိုင္းၾကားမွာကၽြန္မကလည္း အေတြးေပါင္းစံုႏွင္႔ ေနရွိန္သည္႔ ဒဏ္ကလည္း ခံရေသးသည္။ ကိုေလေပါ စကားေကာင္းေနစဥ္ အေတာအတြင္းေလးအတြင္းမွာပဲ ကၽြန္မ အေပၚႏႈတ္ခမ္းကို အင္းဆက္တစ္ေကာင္ ဝင္ခဲသြား၍ ကိုေလေပါစကားေၾကာထဲမွ ေခတၱအျပင္ေရာက္သြားသည္။ နာလိုက္တာလြန္ေရာ- ။ပါးစပ္နာေနသျဖင္႔ ကိုေလေပါတို႔ေျပာဆိုေဆြးေႏြးမႈမ်ားက ကၽြန္မစိတ္ထဲ ေရာက္တစ္ခ်က္၊ မေရာက္တစ္ခ်က္။ သူတို႔ကေတာ႔ ဘာကိုမွ် မသိေတာ႔သည္႔အလား ေလစက္ရံုအသစ္မ်ား တည္ေနၾကသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ စကားေျပာရင္း ကိုေလေပါ၏ ဖုန္းက ထထလာတတ္၍ “ ဟေလာ္” ဟုဆိုကာ ၎ဖုန္းေျဖေနစဥ္ကာလေလးမွာပဲ ကၽြန္မေလစက္ကြင္းက လြတ္၏။ သို႔ေပမဲ႔ ကိုေလေပါသည္ စကားဝိုင္းကို ၂ ဦးတည္းႏွင္႔ မ,တည္မထားဘဲ တစ္ဝိုင္းလံုကိုပါ ဆြဲေခၚတတ္သည္႔ ပညာလည္းတတ္ေသးသည္။ စကားစတစ္ခုကို လွလွပပဆြဲယူတင္ျပတတ္သလို သူ႔အေတြးအေခၚ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားကိုလည္း ရဲရဲဝံ႔ဝံ႔ခ်ျပပါေသးသည္။ ဤသို႔ျဖင္႔ ကိုေလေပါသည္ ၎၏အေတြ႕အႀကံဳမ်ားကို ေလပူေဖာင္းထဲထည္႔မႈတ္ျပရင္း ပရိသတ္စိတ္ဝင္စား ေစမည္႔ Performance Art တစ္ခုကိုျပသေနသူလို ကၽြန္မျမင္လာသည္။
ပတ္ဝန္းက်င္၏ တရွိန္ရွိန္အပူဒဏ္ကလည္း ထိုေလပူေဖာင္းကို ေပါက္ကြဲေအာင္မည္သို႔မွ် မစြမ္းသာခဲ႔ပါ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထိုကိုေလေပါႏွင္႔ ဆံုရဦးမည္ဆိုပါက ေအးခ်မ္းေသာရာသီဥတုသာ ျဖစ္ေစလိုပါသည္။ ။

No comments: